Sarah O'Bannon

Tabutlar önceleri delikli yapılırdı.Üzerlerinde 6 metre uzunluğunda bakır bir hortum ve bir çan bulunurdu. Hortum, öldükleri yanılgısı ile gömülen kurbanlar için hava sağlardı. Çan ise canlı olduklarının belirteciydi. Küçük bir kasabada Harold adında yerel bir mezar kazıcısı bir zil sesi duyması üzerine ruh taklidi yapan çocuk var mı diye bir göz atmaya gider. Bazı zamanlar, rüzgar yüzündendir bu ses. Ama bu sefer sesin nedeni ikisi de değildir.

Alttan bir ses, çıkmak için yalvardı.

‘Sen Sarah O’Bannon musun?’’ diye sordu Harold.

‘’Evet’’ diye iddia etti boğuk ses.

‘’17 Eylül 1827’de mi doğdun?’’

‘’Evet!’’

‘’Buradaki mezar taşı senin 20 Şubat 1857’de öldüğünü söylüyor.’’

‘’Hayır, hayattayım, bu bir hata! Kaz, beni özgürlüğüme kavuştur!’’

‘’Bunun için üzgünüm hanımefendi’’ dedi Harold, susturmak için zilin üstüne basarken ve bakır hortumu toprakla beraber çıkarırken. ‘’Ama şimdi ağustostayız, aşağıda her ne isen, artık hayatta değilsin ve yukarı da gelmiyorsun.’’

Ç.N: Bu hafta bununla idare edin, haftaya muhteşem bir CP geliyor. Unutmadan '' Nice mutlu yıllara ''