2 Aralık 2016 Cuma

Lightning

Banliyölerdeki küçük bir çiftlik evine yeni taşınmıştık. Masalsı bir mahalle, sessiz dost canlısı komşular, ufak şirin çitler… Kısacası benim için yeni bir başlangıç olacaktı. Taze boşanmış bir baba ve onun 3 yaşındaki oğlu.

Fırtınayı bu yeni hayat için bir metafor olarak gördüm: geçmişin, kiri ve pisliği yıkanmadan önceki son sahnesi. Her halükarda oğlum buraya bayılmıştı, elektrikler yokken dahi. Gördüğü ilk büyük fırtınaydı. Şimşeklerin parlamaları boş odalara akın ediyordu. açılmamış kargo kutularının gölgelerine canavar süsü veriyordu, ve oğlum da şimşek çaktıkça zıplıyor ve çığlık atıyordu.

Sonraki sabah onu yatağında otururken buldum. Gülümseyerek ‘’ Şimşekleri camdan izledim.’’ diye haykırdı.

Birkaç sabah sonra da aynı şeyleri söyledi. ‘’Seni şapşal dedim.’’ ‘’Dün gece fırtına yoktu sadece rüya görüyordun.’’  Bir an hevesi kırılmıştı. Saçını okşadım ve endişelenmemesini söyledim, yakında bir fırtına daha kopacaktı.

Ardından bu bir tekrara dönüştü. Haftada en az iki kere dışarıdaki şimşekleri nasıl izlediğini anlatıyordu. Fırtına olmamasına rağmen. Hatırladığı ilk fırtınanın devam eden hayalleri diye düşündüm.

  Geç anladığım için kendime kızmalıyım. Herkes bana yapabileceğim hiçbir şeyin olmadığını söylüyor, anlayabilmemin yolu yokmuş. Ama oğlumun koruyucusu olmalıydım, ve bu laflar beni avutmaya yetmiyordu. O sabahı açıkça hatırlıyorum. Kahvemi yaptım. Tahılıma sütünü döktüm. Elime gazetemi aldım ve yerel bir pedofilinin tutuklandığı haberini gördüm. Bu herif genç oğlan çocuklarını hedef seçiyor, ve geceleyin onlar uyurken flaşla fotoğraflarını çekiyordu. Bazı zamanlar daha da fazlasını yapıyordu. Bağlantıyı kurdukça karnıma bir ağrı girdi.

 O zaman, sadece bir çocuğun hayal gücünden ibaret olduğunu düşünmüştüm. Ama şimdi geriye dönüp baktığımda, görebileceğim en korkunç şeydi. Zanlı yakalanmadan bir hafta önce oğlum pijamaları ile bana geldi. ‘’ Tahmin et ne oldu?’’ diye sordu.

‘’Ne?’’

‘’Artık penceremde ışık görmüyorum.’’

‘’Ne kadar güzel, sonunda bittiler değil mi?’’

‘’Hayır, artık dolabımdalar.’’

Polislerin topladığı fotoğrafları daha görmedim.

Ç.N: İçine serpiştirdiği ufak ipuçları ile muhteşem sonu olan bir CP olmuş.


19 yorum:

  1. Yanıtlar
    1. Uyarı için teşekkürler

      Sil
    2. aaaaa..... ben farkı göremedim :D ben de mi bir problem var acaba

      Sil
  2. Biraz daha açsalar çok güzel olur bence

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yani daha uzatsalardı anlamaında

      Sil
    2. Bu yorum yazar tarafından silindi.

      Sil
    3. Ben de uzun CP'leri bu yüzden seviyorum. Temelleri daha sağlam oluyor, hikayeyi ortasından anlatmaya başlamıyorlar.

      Sil
  3. Yanıtlar
    1. Uzun süredir korkutucu CP paylaşmadığımı fark etmiştim.

      Sil
  4. Çok az cp yüklüyosunuz 😞

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir süre içinde yeni çevirmenler alınacak, dolayısıyla haftalık CP sayısı artacak.

      Sil
  5. hoştu ama daha devam edebilirdi kısa cp nin dezavantajı -.-

    YanıtlaSil
  6. Harika yeni okudum ve çok hoşuma gitti

    YanıtlaSil

Yorum yaparken kaba veya küfürlü bir dil kullanmaktan çekinirseniz sevinirim ^^