"Don't Worry About It"

Telefonunun uzaktan gelen zil sesi seni rüyalarından çekip alırken yavaşça uyanıyorsun. Düşüncelerini topluyorsun ve sızlanırken cevap vermek için uzanıyorsun.

Telefonu kulağına koyduğun anda karışık çığlıklardan oluşan arkaplan sesi ile karşılaşıyorsun. Yardım veya acı içinde yalvaran insanlar tek bir kişiyi net bir şekilde duymanı engellemiyor:

"Hemen evden çık!"

Sesin telefondan gelebileceğinden daha yakın geldiğine yemin ederken arama aniden bitiyor. Kendini yatağın kenarına doğru kaydırıyorsun, gözlerini ovuştururken derin bir nefes alıyorsun. Bu kadar şaşırtıcı ve erken yapılan bir arama seni uyanık tutabilir.

Açık bir şekilde arama yüzünden uyanan karın da kenara kayıyor. Kollarını sana sarıyor ve boynuna küçük bir öpücük konduruyor.

"Kafana takma," Onun yarı uykulu mırıldanması seni bir şekilde sakinleştiriyor.

Tam da telefonu yerine koyacakken tekrar çalıyor. Biraz sakarlaşıp yere düşürüyorsun. Karının kollarının seni sıkmaya başlayıp yere eğilmeni engellediğini hissediyorsun.

O anda etrafındaki kollarla karının tanıdık kolları arasındaki ince farkı fark ediyorsun.

"Seni kurtarmak için geç kaldı ne de olsa."

Ç.N:
Evet biliyorum bu CP biraz kısa oldu ama aradığım güzellikte bir CP bulamadım -,-
Hani şu sonu insanı ekrana boş boş baktıranlardan o_O
Bulunca çevireceğim ^^