" Denial "

Otobüsten inerken arkadaşlarıma el salladım ve eve doğru yöneldim. Eve gidip ailemi görmek için oldukça heyecanlıydım. Dün fazla konuşmamışlardı. Doğrusunu söylemek gerekirse bütün gün yatak odasında kalmışlardı. İyi hissetmiyorlardı. Ön kapıdan girip merdivenlerden yukarı koştum ve yüzümde büyük, sevimsiz bir sırıtmayla kapıyı açtım; Ancak, kapıyı açtığımda içeride kimse yoktu. Televizyon kapalıydı ve ev anormal bir şekilde sessizdi. İçeri adım attım ve bağırdım:

"Anne? Baba?" Burda olmaları gerektiğini biliyordum. Babam tatildeydi ve annemin sonraki haftaya kadar arkadaşlarıyla planı yoktu, değil mi? Çantamı koltuğun yanına bıraktım ve takvime bakmak için mutfağa gittim. Ekimin 5'i . Haklıydım. Babamın işi bu gün tatildi bu yüzden o,annem ve ben sinemaya gidecektik. "Burda bir yerde olmalılar" diye düşündüm. Sonra aniden fark ettim. Su borusundaki bozukluk nedeniyle okul erken bitmişti. Bileğimdeki saate baktım "Saat daha 12. Hala uyuyor olmalılar." Oturma odasından çıkıp yatak odasının kapısını yavaşça açtım. Tabi ki, işte orda yatıyorlar. Rahatlamış bir şekilde nefesimi verdim ve sırıtmam geri döndü. Parmak ucunda annemin tarafına gittim ve örtüyü açtım.

Önceki günle aynı sahneyle karşı karşıyaydım. Hareketsiz, gözleri soluk, ağzı açık. Cildi soluk bir beyaz ve saçları incelmiş. Ona verdiğim sabun komidinde duruyor. Biraz eski görünüyor ve ona dokunmamış bile. İyi hissetmek istemediklerini düşünmeye başlıyorum.Örtüyü tekrar kafasına kadar çektim, eski sabunu aldım ve kapıyı yavaşça çekerek odadan çıktım. Uykuya ihtiyaçları olduğunu düşündüğüm için ikisini de uyandırmadım. Yarın uyanacaklarına eminim. O zamana kadar bitirmem gereken bir ton psikoloji ödevim var.

Bu kağıdı durum açıkça belli olsa bile bunu reddeden insanlar üzerinde uyguluyorlarmış. Öyle nasıl yaşanır hayal bile edemiyorum.

Ç.N:
Öncelikle böyle bir bozukluk gerçekten de var, ve bence biraz üzücü bir psikolojik hastalık. Çocuk ailesinin ölümünü kaldıramıyor ve beyni çöküyor, kurgular kurup onların hala hayatta olduğuna inandırıyor.
İkinci olarak gerçekten kusura bakmayın, son zamanlarda fazla çeviri yapamadım. Hastane köşelerinde sürünmekle meşguldüm, hem kendim için hem de bizim aile topluca hasta. En sağlamları benim :D 
Ve şu sohbet kısmıyla ilgili, orda konuşulabilmesi için birden fazla kişinin online olması gerek.O yüzden zaman belirleyip grup sohbetleri yapmak daha akıllıca olur. Yarın saat 20:00 herkes için uygun mu? :3 
Uygun olmayan açıkça söylesin ayarlarız :D 
Ayrıca mobilden giren arkadaşlar, o sohbet yerinin ne yazık ki mobil sürümü yok :/ Blogger da mobil sürüm konusunda biraz geri zaten... En uzun çevirmen notum bu oldu sanırım bu arada :D 
Neyse, çevirilerimi okuduğunuz için hepinizi seviyorum ve teşekkür ederim  >o<