15 Kasım 2015 Pazar

"A Child's Eyes"

Her çocuk yatağının altından korkar. Eğer yataktan korkmuyorlarsa dolaptan korkarlar, veya neredeyse kapalı olan kapının aralığından.

Bilim insanları çocukların perspektifinin daha gelişmiş olduğunu biliyor, onlar yetişkinlerin göremediği şeyleri görebiliyor. Toplumun kabul ettirmeye çalıştığı şeyleri kabul etmiyorlar. Onlar gerçekten olan şeyleri görüyorlar.

Canavarları görüyorlar.

Eğer bir çocuğun gözlerini ödünç alıp bütün bir gece boyunca etrafa onlarla bakacak olsaydınız, delirirdiniz. Bulanık bir şekilde hatırlanan şeyleri görmek, trenli pijamalarla örtünün altına sığınmak, onun seni görmemesi için tanrıya yalvarmak... bir yetişkini delirtirdi. Çünkü yetişkinler kuralları unutur.

1)Nefes almanı zorlaştırsa bile üstünü ört. Eğer sen onları göremezsen,onlar da seni göremez.
2)Ses yapma. En ufak bir hıçkırık ölüme sebep olabilir.
3)Hareket etme. Dikkat çeker.
4)Sadece ışık onları uzak tutabilir.Parlak ışık. Telefon ışıkları durumu kötüleştirir.

Gençler arada kalanlardan. Orda olan şeyi hala hissedebiliyorlar, ama göremiyorlar...ve kuralları unutuyorlar...

Yoksa neden bir kaç uyku hastası bilgisayarlarında oturup monitör ışıklarının "onları" uzak tutması için yeterli olmasına dua ederek yazı yazsınlar ki?

Yeterli değil.

Şimdi bir çocuğun gözleri ile arkana bak, ve sakın çığlık atma.

Ç.N:
Hala bilmeyenler varsa diye söylüyorum Facebook grubunda olmayanlar bana istek göndersinler ^_^
Tıklayın ^^   ---->    REİ SHİZUKA

56 yorum:

  1. Sanırım ben hala çocuğum :/ Ve lanet olsun benim facebook'um yok :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aç gitsin bir hesap ^^
      Ben eklerim yine de :3

      Sil
    2. Facebook açmam yasak :(

      Sil
    3. Ailem Facebook hesabım olmasından hoşlanmıyor ve açtığımı fark ettikleri anda hesbı kapatıyorlar :/

      Sil
    4. Bende aynı durumdayım çak bir beşlik

      Sil
    5. Ayy gardaşım gel bi sarılak

      Sil
  2. Çocukluğumu hatırlıyorum bu kurallara uyardım korkudan.Ruhlardan çok korkuyordum ama dolap,yatak altı değil kapının arkasındaki karanlık koridor ve evden gelen tuhaf sesler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben hiç sevmezdim hiç uyuyamazdım. O zamanlar böyle şeyleri seveceğim aklıma gelmezdi.

      Sil
    2. Ben de sevmezdim gördükten sonra ilgimi çektiler.

      Sil
  3. Şaka maka arkama baktım :D

    YanıtlaSil
  4. Ben gündüzleri de görüp duyardım. Tek kuralım vardı dua okumak :)

    YanıtlaSil
  5. Ben ziyaretçimin ihtiyacı olan şeyi verdiğim için kötü anım yok.

    YanıtlaSil
  6. Vallaha bizim bi hayalet dayı var maşşallah her gün ziyarete geliyor

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Dayı Allah rızası için adam Fatiha istiyordur süperzeka. :D

      Sil
  7. Bunu okurken arkamda biri var gibi hissetim. Galiba buradalar. Koltuğun karanlık tarafına saklanmışlar. Onları net olarak görmek istiyorum lakin korkuyorum. Yada deliriyorum. Ne derseniz deyin beni izliyorlar ve odada ki bütün ışıklar kapanınca o kalın yorganı kendimi boğuncaya dek üzerime çekeceğim. O uzun, beyaz, aynalı kolidordan gelmesin diye.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ehehehehe şey... Fazla saçmaladım ben.

      Sil
    2. Herkese göre değişir o *-* bu arada ben Miri-Cham. Unutmamışsındır inşallah
      -İyice dibe batarak kenara çekilir-

      Sil
  8. Yatmadan önce Ayatel Kürsi oku bilmiyorsan Elham onu da bilmiyorsan Fatiha oku. Her gece. Ve içinden sürekli beni rahat bırak de senden yada sizden istiyorsan ibneyi de ekleyebilirsin korkmuyorum de. İnan bana gidicektirler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sorun yok benim açımdan ^^

      Sil
    2. Niye olsun ki ^^ Onlar nasıl derler. Kendilerine yakın hissettiklerine gelirler. :3

      Sil
  9. Nasıl desem ben hep cesur bir çocuktum korku filmleri izlerdim çünkü annem bana onların gerçek olmadığını söylerdi bende inanırdım taki çocukken gördüm karanlık bi silüet dışında ozamandan sonra karanlık korkum ortaya çıktı krizler ama yine vazgeçmedim hala karanlıkta ve korku filmi izleyerek uyuyorum bu beni aciz düşürmüyor korkutmuyor tam aksine güçlendiriyor

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de küçükken bol bol korku filmi izlerdim ama kimse bana "Onlar gerçek değil" demezdi :D
      Yine de karanlığın içine atlamayı severdim, hala severim :3

      Sil
    2. Ben çok normal bir çocuktum. Sadece paranormal şeyleri izlemeyi çok severdim bu yüzden bana dadandılar :D

      Sil
  10. WatsApp grubu açsak ya 😄

    YanıtlaSil
  11. Ben de çocuğum bana da oluyo bazen( ilki ilk fnaf teori videosu izlediğim gece oldu ) o güne kadar karanlık hastasıydım sonra karanlık korkusu başladı benim eski bi lambam vardı o lambaya dokununca sönüyodu çok zor yanıyodu ben de çok tepiniyodum hep sönüyodu bütün kuralları uyguluyodum neyse ki artık annem lamba aldı artık uyuyabiliyorum :) ★
    ~Umay

    YanıtlaSil
  12. "Shadow People"
    İsmi bile güzel :))

    YanıtlaSil
  13. 13 Yasinandayim ve hala karanliktan korkuyorum. :-(

    YanıtlaSil
  14. Arkamda duvar vardı sıkıntı yok

    YanıtlaSil
  15. Zuhahahahah şu an saat sabahın dokuzu ve ben duvarın dibindeki koltuktayım etki etmedi kdkdkdkdkdkdkdk ��������

    YanıtlaSil
  16. arkama baktım ama hiç bir şey yoktu ses falanda duymuyodum sanırım artık çocuk değilim :)

    YanıtlaSil

Yorum yaparken kaba veya küfürlü bir dil kullanmaktan çekinirseniz sevinirim ^^