"A Child's Eyes"

Her çocuk yatağının altından korkar. Eğer yataktan korkmuyorlarsa dolaptan korkarlar, veya neredeyse kapalı olan kapının aralığından.

Bilim insanları çocukların perspektifinin daha gelişmiş olduğunu biliyor, onlar yetişkinlerin göremediği şeyleri görebiliyor. Toplumun kabul ettirmeye çalıştığı şeyleri kabul etmiyorlar. Onlar gerçekten olan şeyleri görüyorlar.

Canavarları görüyorlar.

Eğer bir çocuğun gözlerini ödünç alıp bütün bir gece boyunca etrafa onlarla bakacak olsaydınız, delirirdiniz. Bulanık bir şekilde hatırlanan şeyleri görmek, trenli pijamalarla örtünün altına sığınmak, onun seni görmemesi için tanrıya yalvarmak... bir yetişkini delirtirdi. Çünkü yetişkinler kuralları unutur.

1)Nefes almanı zorlaştırsa bile üstünü ört. Eğer sen onları göremezsen,onlar da seni göremez.
2)Ses yapma. En ufak bir hıçkırık ölüme sebep olabilir.
3)Hareket etme. Dikkat çeker.
4)Sadece ışık onları uzak tutabilir.Parlak ışık. Telefon ışıkları durumu kötüleştirir.

Gençler arada kalanlardan. Orda olan şeyi hala hissedebiliyorlar, ama göremiyorlar...ve kuralları unutuyorlar...

Yoksa neden bir kaç uyku hastası bilgisayarlarında oturup monitör ışıklarının "onları" uzak tutması için yeterli olmasına dua ederek yazı yazsınlar ki?

Yeterli değil.

Şimdi bir çocuğun gözleri ile arkana bak, ve sakın çığlık atma.

Ç.N:
Hala bilmeyenler varsa diye söylüyorum Facebook grubunda olmayanlar bana istek göndersinler ^_^
Tıklayın ^^   ---->    REİ SHİZUKA