Red of Blood

Her zaman yaptığımız gibi, bugün de Martha ile buluşmaya çıkmıştık. Annem, Martha ile görüşmemi yasaklamıştı ancak bu umrumda değildi. O, çok güzel bir kızdı. Siyah uzun saçları vardı ve ona kırmızı çok yakışırdı. Her zaman kırmızı giyinirdi. Ona neden başka bir renk giymediğini sormuştum. Bana gülümseyerek, kırmızı her şeyi saklar demişti. Çocuk aklımla bunun ne olduğunu anlamamıştım ancak şuan biliyorum. Annemin neden onunla görüşmemi yasakladığını da biliyorum. Ancak artık bilmek için çok geçti.
Hikayaye devam etmek gerekirse, Martha ile o gün de buluşmuştum. Gece yarısında. Sabah hiç dışarı çıkmazdı. Soluk tenliydi de. Sanırım çocukken o yüzden dikkatimi çekmişti. Erkek çocuk olarak bu tarz şeyleri severdim. Ancak diğer çocuklar korkuyordu. Yalnız kalmasına üzüldüğüm için de olabilirdi bu. Ancak o yalnız değildi. Tabii ben bunu da bilmiyordum.
Ben onun hakkına hiç bir şey bilmiyordum.
Bir gün anneme neden onunla gezmemi yasakladığını sormuştum. Gülümsemeye çalışmıştı, ancak becerememişti. Sadece 'tehlikeli' kelimesi çıkmıştı ağzından. Tehlikeli benim için macera demekti. Bu yüzden umursamamıştım.Ancak, annemler uyuduğunda ben el fenerimi, suyumu çantama koyar dışarı çıkardım.
Marta yine odamın camına denk gelen ağaca çıkmış oradan odama doğru gülümsüyordu. Ben de gülümsemiştim. Penceremin camını açtım ve ağaca çıktım. Birlikte ağaçtan atladık. O, çok yetenekliydi. Çünkü 8 yaşındayken en mantıklı şey bu olurdu. Ağzından, hadi oyun oynayalım lafı çıktı. Tabii ki evet dedim. Başka ne yapabilirdim ki?
Benden, annemin yanına gitmemi ve bana verdiği bıçağı onun karnına saplamamı istedi. Bıçak, oyuncaktı. Tabii oyuncak olduğunu kendi belirtmişti. Bunu yapamayacağımı söylesemde bana gözlerinin üzerinden bakınca kendimi, bunu yapmak zorunda hissettim. Eve girdim, sessiz adımlarla anemin kapısını açtım. Ve yatağına ilerledim. Ona bıçağı sapladım. Beni durdurmaya çalıştı, bağırdı. Ancak bir dakika sonra bağırışı kesildi. Babam seslere gelmişti. Ona da aynısını yaptım. Martha bana her şeyin daha iyi olacağını söylemişti. İnanmıştım. Ancak olmadı. yunun ilk adımı bitince Martha bana doğru yaklaştı ve sarıldı. Bana, çok iyi bir şey yaptığımı söyledi ve ağaçtan evin tahtalarına onları koymamı istedi.
Ağaçtan evimin zemin tahtaları çıkıyordu.Tahtaların çıkabildiğini sadece ben biliyordum. Onun bilmesinin imkanı yoktu.  Ve bunu Martha biliyordu. Onları beraber çıkardık ve tahtaların altına koyduk. Martha gerisini kendisinin halledeceğini söyledi. Her şey basit ve iyi gözüküyordu. Eve gittim ve uyudum. Uyumayı başarmıştım. Sabah, kapının tıklama sesiyle uyandım. Bir süre yatakta kaldım. Kapıyı annem açmamıştı. Telaşlandım ve annemin odasına girdim. Odada hiç bir şey yoktu. Ne kan, ne bir düzenlik ne de bir silah. Dün ne olmuştu? Kapıyı açmaya gittim yine de. Komşumuz Betty gelmişti. Annemi sordu. Onu görmediğimi söyledim. Eve girip ne olduğuna bakmak istedi. Çok şaşkındı. Eline telefonu alarak polisi çağırdı. Polis hiç bir şey bulamadı. Beni sorguladı. Aslında yalan söylediğimi anlayabilirlerdi ama anlamadılar. Hiç bir şey bulamadılar. O günden sonra Martha ortadan kayboldu. Bana teyzemler baktı. Büyüdüm. Ve şuan bunu size yazıyorum. Çünkü o benim için gelecek. Çünkü artık ne yaptığımı biliyorum. Çünkü artık, her şeyi açıklayacağım. Martha'nın elbisesi kırmızıydı. Kan kırmızısı. Martha sabah gözükmezdi çünkü tanınmak istemediğini söylemişti. Ailesi yoktu, kendi başına nasıl yaşamıştı? Beni polisler sorguladığında neden benim yalan söylediğimi anlamamışlardı?
Marth-


1795, Jasson Bieckel adlı kişinin ölümünde yanında bulunan kağıt.
Jasson Bieckel öldüğünde 16 yaşındaydı ve karnına bıçak saplanmıştı. Polisler, yanından bir dakikalığına ayrıldığında ceset ve her şey kaybolmuştu. Mektup ise yanmaktaydı. Ancak mektubun bu kadarı alınabilmişti.
***
1998

Küçük çocuk yeni taşındıkları evi çok  beğenmişti. Bir ağaç evi bile vardı! Hatta gelir gelmez Martha adında kendisi yaşında bir kızla da tanışmıştı.

2012

Küçük çocuk (artık 14 yaşındaydı) ölmüştü. Karnına bir bıçak saplanmıştı. Ve ölmüştü. Sonra onun da cesedi aniden kaybolmuştu.

2013

Bu seri cinayetler, 18-10 yaş arasındaki erkek çocuklarda görünüyordu. Ancak sadece 'o' evde yaşayan erkek çocuklara. Artık evin lanetli olduğuna karar verilmişti.

2014

Cesetler, ağaç evin tahtalarının arasında bulundu. Bundan sonra asla cinayet işlenmedi.

Asıl olay şuydu ki, Martha ölü bir kızdı. 1259 yılında aynı evde (cinayetlerin işlendiği) otururken bir grup erkeğin saldırması sonucunda öldürülmüştü.
Martha, ağaç evin tahtalarının çıkabildiğini buradan biliyordu.

Ç.N: Çok uzun bir süredir yoktum maalesef. Ancak artık buradayım. Ayrıca hikaye, uzun ve muhteşemdi. Hele ki eski tarihleri barındırması ve kurgusuna hayran kaldım o-o

Bu da Martha'nın temsili resmi.