"God of Judgements 'Janus' "

Merhaba benim adım Percy ve size başımdan geçen bir olayı anlatacağım. Gece yarısı bilgisayarımda, internette dolaşıyordum genelde sıkılmazdım ama sıkılmıştım sanki birden biri beni bıçağından geçirecek gibi geliyordu.

Sonra karşıma birden garip kırmızı renkli kocaman bir yazı çıktı disleksim sağolsun biraz zorlandım ama okumayı başardım. Açık ve net bir şekilde aynen şöyle yazıyordu: 

''Bir karar ver''

Anlamamıştım çünkü verebileceğim bir karar yoktu. Ardından bir yazı daha çıktı:

''Sağ kolun mu? Sol kolun mu?''

Korkmaya başlamıştım. Düşünsenize internette gezinirken karşınıza bir yazı çıkıyor ve sağ kolun mu sol kolun mu diyor. Karşıma çıkan yazının bir kapatma butonu yoktu. Gerçek değildir diye düşünüp herhangi bir seçeneğe tıkladım. Sol kol demiştim.

Ardından ne oldu bilmiyorum ama galiba bayılmıştım ayıldığımda ise sol kolumun yerinde olmadığını farkettim. Korkudan ağlamaya başladım, sonra ay ışığının karanlığında kafamda bir şimşek çaktı ve ağlamam manyakça bir gülmeye döndü, kahkaha atıyor ve kendimi kontrol edemiyordum. Birden kopuk kolumla birlikte bilgisayarın başına geçip başka bir yazının geldiğini gördüm:

''Bana katılmak ister misin?''

Karnımda garip bir his vardı, tarif etmek çok zor, sanki birşey içten dışa doğru çıkmaya çalışıyordu. Aldırış etmeden soruya evet cevabını verdim. Gözlerimi kapattım açtığımda sanki kocaman bir ambardaydım. Kopan kolum yerindeydi, ilginçti çünkü birilerini öldürmek istiyordum. Karşımda ise ikibaşlı, etrafa garip bi ışık yayan, sadece üstünde kamuflajlı pantolon olan bir şahsiyet vardı.

''Ben kararların tanrısı Janus'um. Ve sen artık benim yardımcımsın."

Sanki eski ben gitmiş, yerine manyak Percy gelmiş gibi hissediyordum. Bana bir kaç kamuflaj kıyafeti ve keskin bir bıçak verdi ve birde saat verdi. Ama saatte garip bişey vardı, saati sorunca dediki:

''O saat insanların bilgisayarlarına gönderilen soruların adresleri''

Artık yeni bir yasa vardı tek karar. ''Ölüm'' . Görevim basit ve çok zevkliydi. Sadece saatimde beliren adreslere gidip, beyin ameliyatı yapmaktı. Saatime baktığımda harita gibi bir düzlemde turuncu bir nokta belirdi, aslında normal bir gözle bakılırsa adresin bulunması çok zordu fakat ben çok kolay anlamıştım. Sanki beynim bana komut veriyordu, bu adres May halamın eviydi. Yüzümde manyak bir gülümsemeyle adrese gittim.

Eve girmek kolaydı, şimdi sıra en zevkli yere geldi. Arkasına geçtim ve beklemeye başladım. Halam sayfayı kapatmaya çalışıyor ama başaramıyordu. Sonunda gerçek değildir diye bastı (zaten herkes o yüzden bastı, bende dahil) şimdi sıra bende. Bıçağımı öncelikle omzuna batırdım, beni gördü ama bağıramazdı. Çünkü cebimden çıkardığım bir bez parçasını ağzına sokmuştum. Alet odasına girip, bir çekiç alıp dizlerini kırdım. Gözlerinden yaşlar boşalıyordu, ağlamak istiyordu haykıra haykıra, fakat izin vermiyordum. Karnına bıçağı tam 14 kere soktuktan sonra gözlerine batırdım, bezi çıkardığım kan kustu. En sonunda boğazını kesip ameliyata son verdim. Bilgisayarında gezinirken belki bu yazı karşına çıkar ve bastığında seninle biraz vakit geçiririz, ne dersin? 

Ahh...yeni avlarım var harekete geçmeliyim.

Ç.N:

Bu Cp ise yine bir üyemiz olan Mr.SuicideSheep tarafından yazılmıştır ^^