"Father Figure"

Babamın koridorun uzak tarafından gelen ayak sesleri ben küçükken ninnimdi. Gecenin ortasında, sırtım kapıya dönük olduğunda, gri çoraplarının sert tahta zeminle yarattığı etkileşimin hafif sesini duyardım.

Geldiği yerden içeri yansıyan altın rengi ince ışık hüzmesi ile odanın kapısı açılırdı. Ayak sesleri odama girdiğinde halı tarafından emilerek daha sessiz olurdu. Ve eli alnımdaki saçları nazikçe geriye iterdi, soğuk dudakları hafifçe alnıma konardı.

Her zaman zayıf bir kan dolaşım sistemi olmuştur, bu yüzden örtünün altında geçirdiğim aşırı sıcak yaz akşamlarında onun soğukluğunu hissetmek iyi oluyordu, soğuk ve affedici.

Bazen onu görmek için kafamı ona çevirirdim. Uykulu gözlerim onunkilere bakardı, ve karanlıkta onun inci beyazı dişleri sıcak bir gülümseme ile parlardı. Ben de gülümseyerek karşılık verirdim.

Ziyaretlerinden birine uyandığımda hep sessiz olurdu, genelde benim el sallamam ve onun yavaşça kaybolan sevgi dolu gülümsemesi ile biterdi.

14 yaşına geldiğimde, nedenini anlayamadığım bir sebepten gece ziyaretleri azaldı. Bunu anneme sorduğumda bana döndü, bakışları yumuşadı ve dudakları cevabı vermek üzere aralandı:

"Şey," dedi alçak bir tonla "Yaşın ilerledikçe...hayaletleri gittikçe daha az görmeye başlarsın."

Ç.N:
Adminin tembellik zamanına denk geldiğiniz için kusura bakmayın  (>_<'')
Ah, bir de şu komik Cp paylaşımları olan blog ne zaman açılacak merak eden varmış :3 
Şu an Blogun ziyaretçi sayısı benim tembelliğim yüzünden düştü, onu eski haline getirdiğim anda açacağım ^^