" A Trip to A Cemetary "

Erken ve karanlık bir sabahta yaşlı kadın elini mezar taşının üstüne koydu.

"Henry Blackwood 1938-2004"

Üstüne çiçekler koydu ve ağladı, bu normalde yapmadığı bir şeydi. Henry'nin her ölüm yıl dönümünde ona ait bir şey getirirdi. Hafızası eskisi gibi değildi ve beyninin canlanması için yardıma ihtiyacı vardı. 

Onun nefret ettiği bir şey getirmişti; işitme cihazını. Onları kullanmayı hiç sevmediğini dalgınca anımsadı, televizyonun sesini çok fazla açmasına rağmen işitme duyusunun çok iyi olduğunda ısrarcıydı.

Şimdi tek istediği onun sevgi dolu kollarına geri dönmesiydi. "Ah, Henry , " dizlerinin üstüne düştü ve gökyüzüne baktı "Bana geri dönmüş olmanı o kadar isterdim ki.."

Yaşlı gözleri yüzünden bulanıklaşmış olan gökyüzünde kırmızı bir yıldız gördü. Zayıf ama kötücül bir kahkaha duydu ve yıldız ses ile uyumlu bir şekilde parladı. Daha sonra yükselen güneş ile birlikte kayboldu.

Göz yaşlarını temizledi. Garip. Az önceki hayal gücünün bir ürünü müydü? Ayağa kalktı ve çevresine baktı ama hiçbir şey göremedi. O an eskiden kalma, bunamış, kadınca bir duygu değişimi gelmiş gibiydi. Eski aptal benliğine gülümserken, karanlık bir farkındalığın parçasıymış gibi olan bir soru aklına geldi. İşitme cihazındaki pil hala çalışıyor olabilir miydi? 

Cihazı en iyi duyan kulağına koydu ve açtı. Yakındaki ağaçta bulunan kargaların kanat çırpma hışırtısını duyabiliyordu. Kocası fazla kullanmadığı için çalışıyor olabilirdi. 

Ardından, yutkunarak , kulağını mezarın toprağına dayadı. Duydukları karşısında ağzı korkudan açık kaldı; kazıma, sürtünme sesleri ve tanıdık bir sesin dehşet verici çığlığı.

Ç.N:

Sanırım sayfa bu aralar çok boş kaldı, kusura bakmayın.

Ben 7. dersimden de kalmışım da... :D 

İşler iyi değil :3 Ve ben Survival Guide'ı çevirecektim de, galiba onu anlamak için bazı CP'leri bilmek gerekiyor.Önce onları çevirmem gerek.