In the Mirror

 

  Normalde mışıl mışıl uyuyorsun ama dışarıda esen fırtına seni uykundan uzaklaştırıyor. Tekrar uyuklamaya başlıyorsun, sonra başka bir çarpma sesi seni sarsarak uyandırıyor. Bu döngü gecenin çoğunda sürüyor. Böylece gözlerin uykuya hasret bir şekilde, odanda esneyerek uzamaya başlayan gölgelere bakıyorsun. Gözlerin odada bulunan eşyalarda dolaşıyor, ta ki odanın karşısında sana bitişik olarak duran, duvardaki aynana ulaşana kadar.

  Aniden bir şimşek çakıyor ve aynaya yansıyan ışık titreşiyor. Ayna sana bir an için düzinelerce, ağzı açık ve gözleri kararmış yüzler/siluetler gösteriyor. Hepsinin gözbebekleri senin yüzüne sabitlenmiş, sana dik dik bakıyorlar.

  Ve gittiler. Fakat gördüklerinden emin misin? Akşamın geri kalanında huzursuzsun ve uyumuyorsun. Ertesi sabah aynayı duvardan kaldırıp çöp kutusuna atıyorsun. Gördüğün görüntünün gerçek mi yoksa yanlış mı olduğunun önemi yoktu, sadece o aynadan kurtulmak istedin.  Evinde bulunan tüm aynaları kırmaya başlıyorsun.

 

  Haftalar geçiyor ve o gece yaşanan olayı anımsıyorsun. Günü bir arkadaşının evinde geçiriyorsun ve banyoyu kullanmak istiyorsun. İçeri girdiğinde, musluk sen dokunmadan çalışmaya başlıyor. Olayın şoku ile hareket edemiyorsun, paranoyaklaştın ve zihninde mantık yürütmeye çalışıyorsun. Su buharlaşmaya başlıyor ve yukarıdaki aynayı bir nem tabakası kaplıyor. Sözcükler oluşmaya başlarken dikkatle izliyorsun:

 

  "Lütfen aynaları yerine koy. Geceleri seni uyurken izlemeyi özledik."