My Fear of Water

Hep suya tamamen batmaktan korkmak gibi korkunç bir fobim oldu.Yüzemediğimden veya başka bir şeyden dolayı değil.Babam bunu öğrenmemi sağladı; Çok küçükken neredeyse boğulduğumu söyledi.

Bundan korkuyordum çünkü, hatırlayabildiğim kadarıyla, ne zaman su altında olsam ve yüzeye baksam elini aşağıya uzatıp bana ulaşmaya çalışan samimi gülümsemeye sahip, parlayan altın saçları ve koyu mavi gözleri olan bir kadın görüyorum.Yalnızca küvetten ibaret olsa bile her daim oldu, benim için normaldi, ama hiçbir zaman alışamadım.

Sinir bozucuydu, ama ayrıca aynı anda huzur vericiydi.Beni hep bir sorun yokmuş gibi hissettirirdi.Gerçi yine de bundan kaçındım, çünkü daha sadece bir çocuktum ve bu gerçekten de ürkütücüydü.

Babama bundan hiç bahsetmedim, ama ona annemi sordum.Onun hakkında hiçbir zaman konuşmak istemedi.Bazen çok ısrar etmeme sinirlendiği zamanlar bile oluyordu.

Bu hayaleti ona daha yeni anlattım.Arabayı az kalsın bir telefon direğine çarpıyordu; kesinlikle bir şeyler biliyordu.Ona tekrar sordum, annemi.Annemin beni çok sevmesi ve ben çok küçükken ölmesinden fazlasını söyleyebilirdi.Ayrıca annemin saçlarının ve gözlerinin renklerinin benimkilerle aynı olduğunu da kabul etti.

O yüzden kendi başıma biraz araştırma yaptım, doğum belgemde onun adını aradım ve bulabileceğim herhangi bir referans bulmaya çalıştım, belki bir çocuğun boğulmak üzere olması hakkında bir gazete, herhangi bir şey.En çok istediğim şey bir resimdi, koruyucu meleğimle eşleştirebileceğim bir şey.

Bugün, kasabamızdaki kütüphanenin bahçesinde gömülü olarak şunu buldum.

WINCHESTER:

Marie Withie, 28 yaşında, dün akşam tel örgü bir tele tırmandıktan ve yakındaki bir baraj gölüne atladıktan sonra boğularak hayatını kaybetti.Ayın 25'inde ailesi tarafından bir cenaze töreni planlanıyor.Marie 6 ay önce akıl sağlığı gerekçesiyle cinayete teşebbüs etme suçundan suçsuz bulunduktan sonra akıl hastanesine kaldırılmıştı.Kocası Daniel Withie, karısını küvette küçük çocuğunu boğmaya çalışırken bulduğunda tam zamanında müdahale etmişti.