Rap Rat

Izdırap Başlıyor
 
Hiç “Nightmare” isimli kutu oyununu duydunuz mu? 90'lardan kalma diğer oyunlar gibi o da bir VHS kasediyle geliyordu. Videodaki karakter sana oyunu oynarken neler yapman gerektiği ile ilgili talimatlar veriyordu. Bir korkak olduğum için, annem o oyunu aldığında oynamayı reddetmiştim. Kardeşim, o oyunu oynayamadığımız için hayal kırıklığına uğramıştı. Annem bunu için bir çözüm bulmuştu. Bize “Rap Rat” i aldı.
 
Benim yaşımdaki çocuklar için uygun bir oyundu. Kutunun başına oturup, oyundaki  plastik peynirleri topluyorduk. Bütün peynirleri toplayan ilk kişi kazanıyordu. Yeterince basit bir oyun gibi gözüküyordu. Ve bize “Mouse Trap” isimli başka bir kutu oyununu ( oyuna sahip değildik) hatırlatıyordu. Kasedi VHS ye yerleştirdik ve oyunu kurduk.
 
Videonun ilk kısmı oyunun nasıl oynandığını ve kurallarını anlatıyordu. Ardından Rap Rat ekrana geldi. O... beklediğimiz gibi görünmüyordu. Rap Rat ekrana geldiği gibi küçük kardeşim  (3 yaşındaydı) ağlayarak odayı terketti. Rap Rat, adının aksine pekte bir fareye benzemiyordu. Kulakları çok büyüktü, ağzınının dışından gözüken 2 adet uzun dişi vardı, ağzının içiyse şişkin gözüküyordu. Fakat asıl rahatsızı  edici olan şeyse, onun gözleriydi. Onun geniş, donuk, balık gibi gözleri vardı.
 
Anneme onu kapatması için yalvardım. Biranda Rap Rat “SIRANI BEKLE!” diye bağırdı, sesi  şeytani çıkmıştı. Arkaplanda birisi “O Rap Rat, ve burada patron o.”  cümlesini sürekli tekrarlıyordu.
 
Video...  tarif edilemezdi. Rap Rat’in boş, duygusuz gözlerinin önünden bir sürü dotoğraf geçiyordu. Fotoğraflarsa çok rahatsız ediciydi. Balkondan dışarı bakan bir adam, birisinin gözünü sokan eşekarısı, bir tarantulanın yakından çekimi, ve kanla kaplı, yeşil bir sıvıyla doldurulmuş şırınga. Aceleyle televizyonu kapattık, odadan çığlık atarak çıktım ve kapıyı arkamdan çarparak kapattım. Annemin beni, videonun gittiğine, onu bir daha asla görmeyeceğime dair ikna etmesi 20 dakika sürmüştü. Bütün bir hafta boyunca Rap Rat ile ilgili kâbuslar görmüştüm.
 
Fakat bu Rap Rat’i son gördüğüm zaman değildi. 
 
Kız arkadaşım ve ben başka bir eve taşınmaya karar vermiştik. Odamdaki dolabımı temizlerken onu tekrardan buldum. VHS ve kutu oyunu karşımda duruyordu. Hiç el değmemiş gibiydi, üstünde ne bir toz ne, ne de bir örümcek ağı vardı. Bu tuhaftı... annem bundan kurtulmamış mıydı? Ve oyunun odamda ne işi vardı?
 
Onu bulduğumda iç çektim, kız arkadaşım bana sorunun ne olduğunu sordu. Güçlükle nefes alırken ağzımdan “Rap Rat” kelimeleri döküldü. Kız arkadaşıma buna biraz güldü ve şaka yapıp yapmadığımı sordu. Kafamı salladım, ve ona şaka yapmadığımı söyleyip neler yaşandığını açıkladım. Bana inanmadı — hayatımdaki kimse inanmamıştı. Gerçek olduğunu kanıtlamanın tek yolunun ona videoyu göstermek olduğunu düşündüm.
 
Komşumun VHS’sini ödünç aldım ve kasedi oynatmaya başladım. Nasıl olduysa, fotoğraflar değişmişti. Bir palyaço gördüm, burnundna kan boşalıyor ve ekrana fışkırıyordu. Ardından ekrana bir kadın geldi, karanlık bir odada tek başına duruyordu. Sonrasında ekrana bir adamın sıcak , metal bir sopayı tutmaya zorlandığı bir görüntü geldi. Eli tamamen yanmıştı. Çocukken duyduğum bir tırmalama sesi tekrardan gelmeye başladı, ses yavaşça artıyordu. Ardından Rap Rat ekrana geldi, titriyor ve garip şekillerde kıvrılıyordu, kolları sağa sola doğru sallanıyordu. Ama kostümü, artık bir kostüm değildi. Gerçek bir kürke sahipti.
 
Yüzü plastik değildi, diken diken kılları ve aynı 2 uzun dişi vardı. Gözleri içe doğru döndü, ve bir anda tekrardan bize doğru döndü. Rap Rat’in büyük balık gözleri, tam anlamıyla bana bakıyorlardı. Her hareketimi, her tepkimi izliyordu. Genişçe gülümsedi ve uzun, insandışı eliyle beni ve kız arkadaşımı  işaret  etti.
 
Ön kapımdan gelen hafif tırmalama sesini duyabiliyordum.  Televizyonun ekranı karardı ve statiğe döndü. Tırmalama sesi dahada yükseldi. Artık bir tırmalama değildi,  küçük bir ayağın tahta zemine vurma sesiydi. Kız arkadaşım korkuyla bana sarıldı, ve içgüdülerim devreye girdi. Daha fazla şey yaşanmadan önce videoyu durdurdum, kasedi çıkardım ve VHS nin fişini çektim. Tırmalama sesi durdu. Oturma odasının camından ön kapıma baktığımda, orada kimse yoktu.
 
Biraz sonra polisler geldi. Komşumuz evimizin dışında bir figür görmüş ve 911’i tuşlamış. Ben ve kız arkadaşım polislere ne yaşandığını tam olarak anlatamadık, sonuç olaraksa o figürün biz olduğunu söylemek zorunda kaldık.
 
 
 
Bir çocuk oyunun beni korkutması sinirlerimi bozmuştu. Kasedi almaya çalıştım ama VHS elimi yaktı. Sanki son sıcaklıktaki bir bunsen ocağına dokunmuştum. Kasedi çıkarmak için mutfaktan fırın eldivenlerini almak zorunda kaldık ama eldivenlere rağmen hâla elimi acıtıyordu. Onu dışarı çıkardım, kaldırıma doğru fırlattım ve kış botlarımla üstüne basarak parçaladım.
 
Olanlardan sonra, kız arkadaşım ve ben her gece kâbuslar gördük. İkimizde gecenin ortasında uyanıp, rüyalarımızda gördüğümüz benzer fotoğrafları betimledik. Tırmalama  sesleri sadece karanlıktayken gelirdi. Ama şimdi, her ön kapıya yaklaştığımız zamanda, veya Rap Rat'in ismini andığımızda geliyordu. Sanki çok küçük bir şey ön kapının yakınlarında sürükleniyordu.  Bu yaşandığında genellikle boynuma kadar kaplı bir battaniyeyle beklerdim, ta ki yorgun düşene kadar.
 
Bu noktada, oyunu yapan şirketi dava etmeyi düşündüm. Yaptığım ilk şey annemi aramak ve “Rap Rat” i nerden aldığını sormak oldu. Annemin o oyunu nerden aldığına dair hiç bir fikri yoktu. “Rap Rat” in  kopyalarını satan birisini buldum ve ona şirketle nasıl iletişime geçebileceğimi sordum. Bana bu e-mail i gönderdi:
 
 
“Oyun hakkında pek fazla bilgim yok. Bildiğim tek şey “Nightmare” i yapan şirket tarafından yapılmış. Şirketin adı “A Couple of Cowboys”. Onlarla iletişime geçmeyi dene. “
 
Biraz araştırma yaptım ve şirketin 1994 yılında, Rap Rat’i piyasaya sürdükten sadece 2 yıl sonra kapandığını öğrendim. Kapanış sebepleriniyse yakın bir zamanda öğrendim.
 
 
Rap Rat’ in Ortaya Çıkışı
 
1992'de, oyunun yapıldığı yıl, A Couple of Cowboys, Haiti’deki bir şirketle oyundaki kuklayı üretmek için anlaştı.  Şirket, kadınları ve çocukları, oyuncağı tamamen sıfırdan üretmek  -plastik ve keçe dahil-  için kötü şartlar altında zorla çalıştırdı. 
 
Bir gün, genç bir Haitili kız kolunu endüstriyel dikiş makinesine kaptırmış. Yaylı sistem, üzerindeki ağırlığa dayanamamış ve bozulmuş. Bunun sonucunda kızın boynu makineye sıkışmış. Makine kızın boynunu aniden kırarak onu öldürmüş. Cenazeden birkaç gün sonra, kızın annesi fabrikaya gelmiş, fabrika sahibiyle görüşmek istemiş, fakat fabrikanın sahibi kızın ölümünün onun problemi olmadığını söylemiş. Kızın annesinden öfkeyle şu kelimeler dökülmüş:
 
“Masumun kanı,oyuncaktaki her deliğe, her parçaya sızacak. Ve ona dokunan herkes ölecek.”
Kadın bir  tür “korku iblisi” ni çağırdığını iddia etmiş. Ve ciğerlerindeki havanın tamamıyla “APARAT SİZİ LANETLEYECEK!” diye bağırmış.
 
Fabrikanın sahibi buna basitçe gülmüş ve şirketin patronlarına Aparat’tan bahsetmiş. Onlarda şakayı kulaktan kulağa dolaştırmışlar ve  “Aparat” ın harflerini değiştirerek oyunun ismini “Rap Rat” olarak değiştirmişler. Aparat’ın isminin her söylenişinde, yanında getirdiği lanette gittikçe büyümüş. “Rap Rat” piyasaya çıktıktan  sadece 2 yıl sonra şirket kapanmış ve şirketin kurucuları Mattel tarafından işe alınmış.
 
Söylentilere göre çalışanlar iş günlerini aksatmaya başlamışlsr. İşe haftalarca gelmemişler. Bazı günler kuklayı garip yerlerde bulmuşlar. Başka söylentilere göreyse çalışanlar korkunç yollarla intihar etmiş. Çalışanlar ellerini bir bıçak saplayıp kendilerini ateşe vermişler ve en yakındaki yüzeye kanlarıyla “BEN KORKUYUM” yazmışlar.
 
Bazıları kurbanların delirmeden önce gördükleri son şeyin geniş, camsı, balığa benzer gözler olduğunu söylüyor .
 
Orjinal yapımcılar ortaklıktan kaybolduğundan beri, kimse Rap Rat kuklasının nereye gittiğini bilmiyor.
 
Önemli Uyarılar
 
1: Asla, ama asla “Aparat” ın ismini sesli bir şekilde söylemeyin. Bir iblisin ismini sesli söylemek, onlar için bir davettir . Eğer bunu çoktan yaptıysanız, maalesef geri dönüşünüz yok.
 
2: Aparat’la konuşmaya veya iletişime geçmeye çalışmayın.
3: Gece 3:30 ve 4 arasında uyanık olmaktan kaçının. Rap Rat bu saatlerde sizi daha çok korkutmaya çalışacaktır.
 
 
 
Ses
 
 
VHS geri döndü. Onu parçaladığıma eminim, ama geri geldi. Onu dün, çorap çekmcesinde buldum. Bu kez hazırdım. Bir sürü insan benle temasa geçti, hepsi ya kasedi ya da videodan bir parça izlemek istedi. Size cevabım şu, bu çok tehlikeli. Eğer bunu yapsaydım, bu büyük ihtimalle sizi deliliğe sürüklerdi. Sizi ölümüne korkuturdu. Videonun, oyunun, daha doğrusu Rap Rat’in garip bir gücü var. Rap Rat beni gittiğim her yerde takip ediyor. Gözümün köşesinde bir gölge görüyorum, veya evde tekken alt kattan bazı sesler duyuyorum. Eğer Rap Rat oradaysa, bunu bilmenizi sağlar, ama asla kendisini göstermez... ta ki her şey için çok geç olana kadar.
Bir sürü insan “normal” kutu oyunundaki “normal” videoyu izledi. İşte asıl sıkıntıda bu... Rap Rat normal davranabilir. Sizi, onun normal bir kukla olduğuna ikna edecektir. Ardından her gece ve gündüz, sizi izleyecektir.
 


 
Ç.N: Kusura bakmayın biraz üşengeçliğimden, birazda motivasyonsuzluktan hikayeyi geç attım. Yani bu hikayeleri okuyan var mı emin bile değilim. Varsa bile iki elin parmağını geçer mi bilmem. Yazın sonuna kadar buralar birazcıkta olsa canlanmazsa sanırım burayı bırakacağım.